به بهانه ی خبر غم انگیز سقوط هواپیمایی دیگر و کشته شدن تعدادی هموطن
واژه ی " استعفا " در قاموس سیاسی این سرزمین گویی جا و مکانی ندارد .
امروز بار دیگر یک هواپیمای مسافربری سقوط کرد ومتاسفانه درد بزرگ دیگری بر مردم ماتم زده ی این سرزمین افزود . خدایشان بیامرزد رفتگان این حادثه که نه اولین و نه آخرین قربانیان کوته فکری و کم کاری و بی خردی مدیران و مسئولان کشور البته اسلامیمان می شوند . اما دردناک تر آنکه آقای وزیر در واکنش به این فاجعه گردن فراخ میکنند و میفرمایند "خوشبختانه تلفات کم بوده " !!
معنی کم و زیاد آقایان هم که پس از انتخابات میدانید چگونه محاسبه میشود ! کشته شدن بیش از 70 نفر از 105 نفر را میفرمایند کم ! راست میگویند دیگر . چیزی که در این مملکت ارزش ندارد جان آدمی است . وگرنه وزارت خانه ای که باید نام آن را با آنهمه آمار کشته در جاده ها و خطوط هَوایی ( و رتبه ی نخست در جهان ) به جای وزارت راه و ترابری وزارت " مشایعت تا بهشت " نامید باید وزیرش را ازراعیل لقب داد و برای ازراعیل هم که این تعداد کشته زیاد نیست .
حقیقتن آدم عاجز میشود از وصف وقاحت و شارلاتانی حکومتگران ایران که همه پرده ها را دریده و همه ی واژه ها را در وصف سیاهرویی خود خفیف کرده اند . این حادثه در هر کشور در حال توسعه ( و نگوییم پیشرفته ) رخ داده بود اولین خبر مهم پس از انتشار خبر واقعه ، عذرخواهی و استعفای وزیر یا دست کم مدیر کل مربوطه بود .
یک جستجوی ساده در اینترنت و خبرهای داغ استعفاهای مقامات دولتی بلاد کفر را در واکنش به رخدادهای به مراتب کم خسارت تر از این در حوزه ی مسئولیتشان ( در مقایسه با فجایع انسانی ناشی از خطاهای آشکار مدیران در ایران ) در طول همین یکسال گذشته انجام دهید و مقایسه کنید میزان مسئولیت پذیری و وظیفه شناسی در عرف سیاسی آن بلاد کفر بی ادعا را با این کشور دین مدار انسان ساز! هنوز دیری نگذشته از خودکشی یک نخست وزیر کشور رده اول جهان به خاطر به انجام نرسیدن وعده های انتخاباتی اش .
در کشور گل و بلبل و مملکت امام زمان! و به قول مرحوم صادق هدایت کشور " الله اکبر " ! خدا راشکر همه ی مسئولین نظام در این سی و دو سال بی عیب و ایراد ، سرآمد تعهد و تخصص زمان خود ، خادم ملت شهید پرور و نوکر امام زمان و چه چه بوده اند . من که تا به حال ندیده ام و نشنیده ام مسئولی ، وزیری ، رییس جمهوری (بجز در مواردی از آقای خاتمی ) گفته باشد ماست من ترش بوده و عیب و ایرادی را قبول کرده باشد و سرعذر خواهی و ندامت از روی صداقت در پیشگاه مردم پایین آورده باشد . چه رسد به مقام عظمای ولایت که نماینده و جانشین خداوند روی زمین و یاور امام زمان در ام القرای مسلمین هستند و زبانم لال مگر میشود که خطایی از ایشان سر بزند ؟!
این که هیچ ، همه ی این به ظاهر خادمان ملت پس از آنکه دوره ی مدیریت و خدمت گزاریشان (یا بهتر بگویم تاریخ مصرفشان ) به اربابان به اتمام میرسد و بنا به بازیهای مکارانه و سیاه سیاست کنار گذاشته میشوند و استعفا داده میشوند ، تازه گردن بلند میکنند و از ملت طلبکار هم میشوند که ما برای شما این کردیم و آن و صد افسوس که قدر نخبگی و خلوصمان ندانستند ! و طنز تلخ تر آنکه در مقام منتقد و کارشناس شروع به زبان یا قلم فرسایی بر ضد جانشینان میکنند و مثال عیب جویی های دیوانه از دیوانه ، جار میزندد که اگر من بودم و فرصت بیشتری میافتم چنین کرده بودم و چنان میشد و از فتوحات بزرگ دوران زمامداری خود افسانه سرایی ها میکنند و به قول معروف خودشان برای خودشان کارت تبریک و دسته گل هم میفرستند .
نخیر ، کسی هم نیست از این آغایان ! که با پول ملت زیر نام خادم ملت بر گرده های ملت نشسته اند و هزینه های کلان آموزش مملکت داری و خیانت ها یا خطاهایشان را همین ملت ستم کشیده از جان و مال و روان خویش پرداخت کرده بپرسد : کو ؛ کجاست نتیجه ی 32 سال خدمات و جان فرسایی های خالصانه اتان ؟ در کدامین شاخص از شاخص های فرهنگی ؛ اقتصادی ، سیاسی ، فن آوری ، آموزشی ، بهداشتی و ... در سطح جهان که پیشکش در همین خاورمیانه که ادعای ابر قدرتی آن را میکنید سرآمد هستید ؟ سر آمد بخورد توی سر دشمن ، در کدامش در صف آخر نیستید ؟!
کجاست نتیجه ی تلاشهای مومنانه و خدا پسندانه ی شما ؟ چه رکنی از ارکان حکومتی بوده که تا آخر به فضاحت نکشانده اید ؟با این همه ادعا دست کم باید از همین ترکیه در بیخ گوشتان جلوتر میبود این سرزمین نازنین که همه چیز دارد مگر اندکی خرد در مغز و راستی و میهن دوستی در دل سردمدارانش .
نخیر کسی نیست . چون کسانی که این پرسشهای مگو طرح کنند جایشان در دانشگاه و مجلس و مدرسه و دولت و روزنامه و تلویزیون و رادیو نیست . به جرم فتنه گری ، توهین و افترا به رهبری ؛ نشر اکاذیب ؛ تبلیغ علیه نظام ؛ توهین به مقامات ، جنگ نرم ، وابستگی به عوامل خارجی ؛ معاند نظام و ... اگر اعدام نشود ، شایسته ی ندامت در ندامتگاه اوین است یا آوارگی و دربه دری در گوشه و کنار دنیا . آن وقت هم که انگشت نمایش میکنند که دیدید ملت ؟ عامل بیگانه بود این وطن فروش .
کشوری که خداوندگار داشته باشد و حجت خداوندگاریش ، اتصال به غیب مقدس باشد و به همین حجت فرا نقد و فرا پرسش باشد عاقبتی بهتر از این نداشته و ندارد . خداوندگاری که مقدس باشد منصوبینش هم به تقدسش میراث میبرند . خداوندگاری که پاسخگو نیست منصوبان و جیره خواران و مزدورانش هم پاسخگو نخواهند بود و تمام این دم و دستگاه عریض وطویل حکومتی زیر عنوان قوای مستقل سه گانه ؛ مجلس و دولت و قوه ی قضایش ، نمایش تهوع آور و مسخره آمیزی از حکومت مردمی میشود که اندک نشانه ای از مردم محوری و پاسخگویی در برابر مردم در آن نخواهد بود .
وزیری که به پاس صدور گواهی دکترا برای رییس جمهور آن هم از نوع کودتایی ، در یک جلسه ی دفاعیه بدون حضور دانشجو ، با ختم صلوات ! وزیر شده باشد از این بهتر نمیشود. جان تعدادی خس و خاشاک فدای فدایی رهبر و وزارت ایشان !
آقای وزیر ! به یاد آن روزهای اهورایی که مردم ستم کشیده در طلب رایشان فریاد میزدند " دولت کودتا ؛ استعفا استعفا " بار دیگر نهیبت میزنیم تا استعفا دهی . اگر چه همگان دیدند که نتیجه ی آن فریادهای حق طلبی مردم ، جاری شدن خون رنگین جوانانش برکف خیابان بود و نیک میدانم که تو و دین و میهن فروختگانی چون تو با لفاظی ها و دستگاههای تبلیغاتی دروغ گسترتان، باز هم خاک بر چشم مردمان میپاشید و تکرار خیانتهایتان باز هم قربانی خواهد گرفت از نازنین مردمان این سرزمین .
نگران نباش تا رهبری هست که زیر نامش همه خطاها ثواب و همه ثواب ها گناه میشوند ؛ پس از استعفای تو ، مزدوران دیگری هم هستند تا جانشین تو کنند ، و همچنان بی گناه مردمانی که جان عزیزشان قربانی فقاهت و وقاحت خداوندگار شود!
خداوندگار ضحاک صفتی که حتی قربانیانش را با یک پیام تسلیت هم ساعتها پس از حادثه یاد نکرد .
پارسا آریان
بیستم دیماه هشتاد و نه